Wonder Woman, çizgi roman tarihinin en önemli figürlerinden bir tanesi diyebiliriz. Popüler çizgi roman kültürdeki kadın temsillerinin içerisinde, Wonder Woman önemli bir yere sahiptir. Ağırlığı erkek kahramanlar olan ve neredeyse sadece onların hikâyelerinden türetilmiş kadın kahramanlarla dolu bir piyasada Wonder Woman bir star gibi parlıyor.
İlk filmin geçtiği zaman aralığının hemen sonrasında hayat bulan bu film mirasın bilincinde diyemiyoruz. Bu yüzden atmosfer, karakterlerin kostümleri, aksesuarlar, mimari tercihler hatta tercih edilen renkler ve dokular muazzam bir 80’ler nostaljisini tetikliyor hatta yaşamayanlarımız için bile bu yönlerini beğenmiş olsak da bu geçerli. Girişteki ikinci sahne olan alışveriş merkezindeki aksiyon sahnesi de televizyon serisine bir gönderme gibi hissettiriyor. Pedro Pascal’ın karakteri Maxwell Lord’un ofisinin detayları öylesine özenli seçilmiş ki, perde kumaşına bakınca odadaki beklemiş sigara kokusunu dahi solur gibi oluyorsunuz sizi içine çeken ortamların bolca olduğunu söyleyebiliriz. 80’leri deneyimleyen karakterlerin, o dönemi “fütüristik” bulması, açıkcası hikâyenin geçtiği zaman aralığından 40 yıl kadar sonra oldukça komik bir ton yaratıyor. Tüm bunlara rağmen filmi kötü kılan şey, ayrı ayrı yolunda, hatta oldukça başarılı olan pek çok detayın bir araya getiriliş biçimi gibi geldi bize.
Açılış sekansı oldukça keyifli başlamış olsa da, filmin bütünlüğüne pek bir katkı sunmuyor fragman sahneleri gibi. Film sekans sekans farklı mini hikâyeler anlatacakmış gibi düşünmemize yol açtıktan sonra, klasik işleyişi olan lineer bir hikâyeye giriş yapıyor bunun yanı sıra olayları iyi bağlayamıyor. Örneğin Amazon’ların yer aldığı sahneyi hikâyeye bakalım filmin yapım aşamasında gündeme gelen üzerine vakit ve para harcanmış ve atılmaya kıyılamadığı için korunmuş bir sahne izlenimi alıyorsunuz. Böyle bir kaç sahneden oluşan kalabalık filmin bütününde kendisini gösteriyor. Fakat hikâyeyle ilgili tek sıkıntı, bazı unsurları bir araya getirmekte ya da bütünlük uğruna kimi iyi fikirlerden vazgeçilememiş olmasından kaynaklı olmadığı aşikar. Karakter ve mühim olayların inşasında da ciddi sıkıntılar var.
Senaryodaki temel sıkıntı maalesef buraya kadar saydıklarım bile sayılamaz o kadar cok fazla. 80’lerde yayımlanan farklı Wonder Woman çizgi romanlarının sayfaları kesilerek, tek bir hikâye anlatacak şekilde birleştirilmiş gibi, o çizgi romanlar kaleme alındığından beri dünyada pek bir şey değişmemiş gibi bir akışın içerisindeyiz. Üstelik Wonder Woman 1984 bunu yaparken, büyük bir yapım olduğunu unutup tarih ya da akışkan bir izleme deneyimi için gerekli araştırmaları yapmayı dahi ihmal etmiş. Bunun da mantık hatalarının yanı sıra, şarkiyatçı yaklaşımlar gibi ağır bedelleri var bence.
Üstelik henüz beğeneni görmediğim görsel efektler hakkında diyebileceğimiz hiç bir şey yok. Hint filmlerinde görmeye alışık olduğunuz düzeyde yapılmışlardı. DC filmi mi izliyoruz yoksa piyasaya yeni çıkmış amatör bir film mi anlamadık. Özellikle mısır sahneleri berbat ötesiydi o sahneleri filimden atarsak beğenen sayısının artacağını garanti edebilirim. Umarız DC böyle bir hata bir daha yapmaz.
Comentários